خطر عوارض بارداری در مادران مبتلا به ام اس مشابه با مادران فاقد ام اس است

3فوریه 2021- بر اساس یک مطالعه ی جدید، زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) در معرض خطر بیشتری برای عوارض بارداری مانند دیابت بارداری، سزارین اورژانس یا مرده زایی، نیستند.

نتایج این تحقیق در نسخه ی آنلاین Neurology® Clinical Practice، مجله ی رسمی آکادمی عصب شناسی آمریکا منتشر گردید. با این حال، این مطالعه نشان داد نوزادانی که از مادران مبتلا به ام اس متولد می شوند، بیشتر احتمال دارد که توسط سزارین انتخابی (c-section) یا القای زایمان متولد شوند و در مقایسه با نوزادان زنانی که به این بیماری مبتلا نیستند، برای سن حاملگی کوچک تر هستند.

نویسنده ی این مطالعه دکترMelinda Magyari ، از دانشگاه کپنهاگ، گفت: قابل درک است که زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نگران خطرات بارداری باشند. در حالی که تحقیقات قبلی نشان داده است خطر ابتلا به نقص مادرزادی در نوزادانی که از زنان مبتلا به ام اس متولد می شوند، بیشتر نیست، اما هنوز بسیاری از موارد ناشناخته در مورد بارداری و ام اس وجود دارد. ما می خواستیم دریابیم که آیا زنان مبتلا به ام اس در معرض خطر ابتلا به انواع مختلف عوارض حاملگی هستند یا خیر و در مجموع متوجه شدیم که حاملگی آنها به همان اندازه ی مادران فاقد ام اس، سالم است.

در این مطالعه 2930 زن باردار مبتلا به ام اس حضور داشتند که با 56958 زن باردار فاقد ام اس مقایسه شدند. همه زنان بین سال های 1997 و 2016 زایمان کرده بودند.

محققان هیچ تفاوتی در خطر ابتلا به چندین عارضه ی بارداری بین زنان مبتلا به ام اس و زنان فاقد آن مشاهده نکردند. هیچ تفاوتی در خطر پره اکلامپسی، دیابت حاملگی، عوارض جفت، سزارین اورژانسی ، زایمان با کمک ابزار، مرده زایی ، زایمان زودرس، ناهنجاری های مادرزادی یا نمره پایین آپگار مشاهده نشد. نمره آپگار آزمون سلامت نوزاد است، شامل معیارهایی مانند ضربان قلب، رفلکس ها و تونوس عضلانی بلافاصله پس از تولد.

محققان دریافتند که 401 نفر از 2،930 زن مبتلا به ام اس، یا 14٪ آنها به روش سزارین انتخابی نوزادان خود را بدنیا آوردند در حالی که آمار سزارین انتخابی برای زن فاقد ام اس(56958نفر)، 4402 نفر یا 8٪ بود. پس از تنظیم نتایج برای سایر فاکتورهایی که می توانند احتمال سزارین انتخابی را افزایش دهند، مانند سزارین قبلی و سن مادر، زنان مبتلا به ام اس 89 درصد بیشتر احتمال سزارین انتخابی را داشتند.

محققان همچنین دریافتند که زنان مبتلا به ام اس 15٪ بیشتر از زنان فاقد این بیماری، با زایمان القایی نوزادان خود را به دنیا آورده اند.

همچنین، مشخص شد که زنان مبتلا به ام اس 29٪ بیشتر احتمال دارد، نوزادانی را به دنیا بیاورند که برای سن حاملگی کوچک تر از نوزادان مادران فاقد ام اس باشند. به طور کلی، 3.4٪ از زنان مبتلا به ام اس نوزادان کوچکتری برای سن حاملگی داشتند، در حالی که این آمار در میان زنان بدون ام اس، 2.8 درصد بود.

دکتر Magyari، گفت: ما فکر می کنیم دلیل این که بیشتر زنان مبتلا به ام اس با سزارین انتخابی یا زایمان القایی، نوزادان خود را به دنیا می آورند به علائم ام اس مانند ضعف عضلانی، اسپاستیسیته[1] یا خستگی مربوط می باشد که ممکن است بر تولد نوزاد تأثیر بگذارد. هر یک از اینها می تواند مادر را خسته تر کرده و منجر به عوارض زایمان شود که می تواند پزشک و مادر را به اقدامات احتیاطی اضافی متمایل کند.

محققان همچنین دریافتند كه مادران مبتلا به ام اس 13٪ كمتر نوزادانی با علائمی از كمبود اکسیژن یا خفگی[2] به دنیا می آورند. دکتر Magyari، اظهار داشت: شیوع بیشتر زایمان به روش سزارین انتخابی در میان زنان مبتلا به ام اس، احتمال پایین تر میزان خفگی مربوطه را توضیح می دهد.

یکی از محدودیت های این مطالعه کمبود اطلاعات در مورد سیگار کشیدن مادران است که می تواند باعث شود نوزادان نسبت به سن حاملگی کوچک تر به دنیا بیایند.

منبع:

www.sciencedaily.com/releases/2021/02/210203162305.htm

 



[1]اسپاستیسیته یا اسپاستیسیتی، به انگلیسی: Spasticity عبارت است از افزایش تون ماهیچه‌ای در یک عضله یا گروهی از ماهیچه‌ها که به علت ضایعه نورون حرکتی فوقانی (همانند سکته مغزی) یا آسیب تحلیل برنده دستگاه عصبی مرکزی (مانند بیماری مالتیپل اسکلروز) اتفاق می‌افتد.

[2]Asphyxia: خفگی به دلیل کمبود اکسیژن یا دی اکسید کربن بیش از حد در خون.